زوم آمادگى و زمینه سازى براى ظهور قائم
جمعى از شاگردان و اصحاب امام صادق در محضرش به گرد هم آمده بودند، و سخن از ظهور و خروج امام قائم مى گفتند، امام صادق سخن آنها را مى شنید، تا اینکه آن حضرت به آنها رو کرد و فرمود:
کجائید شما؟ هیهات ، هیهات ، سوگند به خدا آنچه که شما به سوى او چشم مى کشید و در انتظارش هستید نمى آید مگر اینکه غربال شوید، نه به خدا آنچه به سویش چشم دوخته اید، واقع نمى شود مگر اینکه زیر و رو و برسى شوید، نه به خدا، آنچه چشم به سویش افکنده اید، پدیدار نمى شود مگر اینکه ، جدا شوید، نه به خدا آنچه به سویش چشم کشیده اید، نمى آید مگر بعد از نومیدى ، نه به خدا آنچه به جانبش چشم گشوده اید نمى آید مگر وقتى که شقاوت به شقاوتمند، و سعادت به سعادتمند برسد. ابو بصیر به امام صادق عرض کرد:آیا به عقیده شما من حضرت قائم را درک مى کنم ؟
امام صادق در پاسخ فرمود: ابو بصیر! مگر تو امامت را نمى شناسى ؟
ابو بصیر: چرا، سوگند به خدا، امام من شما هستید، و در این هنگام دست حضرت را گرفت .
امام صادق: اى ابو بصیر! به خدا از اینکه در خیمه حضرت قائم بر شمشیرت تکیه نکرده اى ، باکى نداشته باشد، زیرا تو که امام خود را شناختهاى و در خط او حرکت مى کنى و همواره در انتظار فرمان او بسر مى برى ، ثواب آن مانند آن است که امامت ظهور کرده ، و تو پا در رکاب ، آماده یارى به او هستى .
الکافی ، باب انه من عرف امامه ، لم یضره تقدم هذا الامر او تاخر، حدیث 4، ج 1،ص
371 . 
